Decubitus of doorligwonden komen vaak voor bij mensen die langdurig bedlegerig of geïmmobiliseerd zijn door ziekte of een ongeval. In de ziekenhuizen is de de prevalentie 9,6% per jaar en in de chronische zorgsector 6,1% per jaar. In de huisartsenpraktijk komt 0,4% van de patiënten per jaar met decubitusklachten. Een decubituswond vraagt veelvuldige verzorging en heeft vaak meerdere maanden nodig om te genezen. Het treft vooral oudere patienten van gemiddeld 74 jaar.

Eén van de belangrijkste complicaties van diabetes is diabetische voetpijn. Inderdaad, tussen 19 en 34% van de diabetespatiënten zal tijdens hun leven een zere voet krijgen (1). Vaak onderschat of zelfs niet herkend door de betrokken patiënten, kan het leiden tot complicaties zoals infectie die leidt tot ziekenhuisopname of in het ergste geval tot amputatie. Na een amputatie is de levensverwachting van patiënten echter in bijna 70% van de gevallen niet meer dan 5 jaar, d.w.z. een lagere levensverwachting dan die van bepaalde kankers (2). Deze uitkomst is echter niet onvermijdelijk. Met de juiste preventieve maatregelen kan deze wond worden voorkomen.

Waar elke patiënt op hoopt is een snelle wondgenezing. Maar afhankelijk van de patiënt kan de wondgenezing soms wel maanden duren. Hoelang het duurt hangt af van verschillende factoren. Is een wond acute of chronisch? Is de wond diep of geïnfecteerd? Ook de algemene gezondheidstoestand van een patiënt en zijn levensstijl speelt een grote rol in de wondgenezing.

Een wond is een beschadiging aan de huid en het weefsel daaronder. Het kan optreden na een lichte of ernstige verwonding, of het resultaat zijn van een voortschrijdend pathologisch proces of een onderliggende ziekte.